Liczba uczniów w Jerozolimie powiększała się wielce. Słowo Boga wzrastało i wielu kapłanów było posłusznych wierze. Szczepan, pełen wiary, czynił wśród ludu wielkie cuda i dziwy. Wielu było złych; gdyż kapłani odwracali się od swoich tradycji, od ofiar i darów, przyjmując Jezusa, jako wielką ofiarę. Z mocą z góry, Szczepan ganił kapłanów i starszych, a wywyższał przed nimi Jezusa. Nie byli oni w stanie oprzeć się mądrości i mocy, z jaką przemawiał, a gdy stwierdzili, że nie byli w stanie niczym go przemóc, najęli ludzi, aby fałszywie przysięgli, że słyszeli jak mówił bluźniercze słowa przeciwko Bogu i Mojżeszowi. Podburzyli lud i pochwycili Szczepana, a za pośrednictwem fałszywych świadków oskarżyli go o wypowiadanie się przeciwko świątyni i prawu. Zeznali, że słyszeli go jak mówił, że Jezus z Nazaretu usunął zwyczaje, które dał im Mojżesz.
Wszyscy siedzący na sądzie przeciwko Szczepanowi, zobaczyli światło chwały Boga na jego obliczu. Jego oblicze było rozjaśnione jak twarz anioła. Stanął pełen wiary i Ducha Świętego, a zaczynając od proroków, poprowadził ich do przyjścia Jezusa, jego ukrzyżowania, zmartwychwzbudzenia i wstąpienia, pokazując im, że Pan nie mieszka w świątyniach, zbudowanych rękoma ludzkimi. Czcili świątynię. Cokolwiek mówiono przeciwko świątyni napełniało ich większym oburzeniem, niż gdyby mówiono przeciwko Bogu. Duch Szczepana był pobudzony niebiańskim oburzeniem gdy wykrzykiwał przeciwko nim, że są źli i nieobrzezanego serca. Że zawsze sprzeciwiają się Duchowi Świętemu. Przestrzegali zewnętrzne obrządki, a serca ich były zepsute i pełne śmiertelnego zła. Szczepan odniósł się do okrucieństwa ich ojców, jak prześladowali proroków, mówiąc, Pozabijaliście tych, którzy przepowiedzieli przyjście Sprawiedliwego, którego wy teraz staliście się zdrajcami i mordercami.
Arcykapłani i starsi byli wściekli gdy proste, tnące prawdy były mówione; rzucili się na Szczepana. Światło nieba świeciło na niego, gdy patrzył wytrwale w niebo, a wizja chwały Boga była mu dana i aniołowie wznosili się wokół niego. Wykrzyknął, Oto widzę otwarte niebiosa i Syna człowieczego stojącego po prawej ręce Boga. Lud nie chciał go słuchać. Podnieśli wielki krzyk i zatkali uszy swoje i razem rzucili się na niego i wypchnąwszy go poza miasto, kamieniowali go. A Szczepan ukląkł i zawołał donośnym głosem: Panie, nie policz im grzechu tego.
Widziałam, że Szczepan był potężnym mężem Boga, specjalnie wybranym do wypełnienia ważnego miejsca w zborze. Szatan cieszył się, gdy był kamieniowany; gdyż wiedział, ze uczniowie wielce odczują jego stratę. Ale tryumf Szatana był krótki; gdyż w tłumie będącym świadkiem śmierci Szczepana, znajdował się ten, któremu Jezus miał się objawić. Chociaż nie brał udziału w kamieniowaniu Szczepana, zgadzał się na jego śmierć. Saul był gorliwy w prześladowaniu zboru Boga, polując na nich, chwytał ich w domach i wydawał tym, którzy ich zabijali. Szatan używał Saula skutecznie. Ale Bóg może złamać moc Diabła i uwolnić tych, którzy są jego niewolnikami. Saul był uczonym mężem i Szatan z tryumfem zatrudniał jego zdolności by pomóc przeprowadzić swą rebelię przeciwko Synowi Boga i tym co uwierzyli w niego. Lecz Jezus odłączył Saula jako wybrane narzędzie, aby głosił jego imię, wzmacniał uczniów w ich pracy i w większym wymiarze zapełnił miejsce, które opuścił Szczepan. Saul był wielce szanowany przez Żydów. Jego gorliwość i wiedza podobały się im, przerażając wielu z uczniów.
Kierują do Dzieje Apostolskie rozdział 6-7
Udają się 14. Nawrócenie Saula
Szczyt strony
Zawartość
Udają się www.earlysda.com